وقتی نوبت به جذب زوج در فصل جفتگیری می‌رسد، ماهی‌های بادکنکی (Pez Globo, Blowfish) رفتار جذابی دارند: آن‌ها سازه‌ای می‌سازند که نه تنها ماده‌های گونه‌های خود بلکه دانشمندان و طبیعت‌گردان را نیز به خود خیره می‌کند. چندین گونه از ماهی بادکنکی یا پفری اقیانوس‌های هند و اقیانوس آرام زندگی می‌کنند که در آن نرها ساختاری دایره‌ای ایجاد می‌کنند و در تیره‌ای به نام Torquigener دسته‌بندی می‌شوند.
اگرچه اندازه آن‌ها کمتر از بیست سانتی‌متر است، اما سازه‌هایی با قطر دو متر ایجاد می‌کنند. این ساخت و ساز بین هفت تا نه روز به طول می‌انجامد و آن‌ها فقط مدت کوتاهی استراحت می‌کنند، زیرا جریان‌های دریایی باعث فرسایش ساختار می‌شوند.
آن‌ها از باله‌های خود به عنوان ابزاری برای شکل دادن به شن و ماسه استفاده می‌کنند. نتیجه نهایی یک ساختار هندسی دایره‌ای شکل است که دارای دره‌هایی در جهت شعاعی مختلف است. مرکز سازه که اگر ماده‌ای آن‌ها را انتخاب کند به عنوان لانه عمل خواهد کرد، با فشرده‌سازی ذرات ریز شن و ماسه، الگوهای نامنظمی ایجاد می‌کنند.
مطالعات نشان داده است که آب در این منطقه تا بیست و پنج درصد کندتر گردش می‌کند. آن‌ها بر روی قله‌های کوچک سازه، بقایای پوسته نرم‌تنان را به عنوان تزئین قرار می‌دهند. علی رغم تمام تلاش‌های لازم، این حیوانات از این سازه‌ها استفاده مجدد نمی‌کنند و برای هر دوره تولید مثل سازه‌ی جدیدی را ایجاد می‌کنند.
بهناز بانی‌راد
بهناز بانی‌راد هستم. متولد ۹ بهمن ۱۳۶۶ در تهران. باستان‌شناس، ایر...
قصر شنی
5 ماه قبل
5 ماه قبل
نظرات